Labuan Bajo/op de boot

Vanmorgen werden wij in beachhotel "Puri Sari" in Labuan Bajo opgehaald. In principe een heel mooi hotel, maar dan, zoals wij zeggen, op z'n Indonesisch.
Maar de kamers waren geweldig, heerlijk bed en fijne badkamer.

Elly dacht dat de manager ons wel niet aardig zou vinden. We vroegen namelijk waarom er zoveel rommel op het strand van het hotel lag. Als je op het strand wilde liggen, moest je zo'n beetje tussen het zwerfvuil liggen. Dat ga je dus niet doen.
De manager vertelde dat het strand elke dag werd schoongemaakt, maar dat door de zee elke keer weer zwerfvuil wordt aangevoerd. Met onze Nederlandse mentaliteit denken we dan dat je het strand dan maar vaker per dag moet schoonmaken. Genoeg personeel in het hotel. Dat is trouwens hiërarchisch ingedeeld. Wij vroegen handdoeken voor bij het zwembad en die zouden worden gebracht. Denk maar niet dat iemand van de receptie ze komt brengen. Neen, de tuinman wordt van zijn werk gehaald om de handdoeken te brengen. Hij was druk bezig in de tuin, terwijl er 3 man nietsdoend achter de receptie zaten.

In Labuan Bajo wonen onze gids en chauffeur. Vitalis gaat met ons mee op de boot, dus vandaag gaan we afscheid nemen van Julius. We zullen hem missen. Ik had het in een vorig verslag al verteld, maar hij is een geweldige chauffeur, die ons ongelofelijk veilig door de bergen over de zeer slechte wegen dwars door Flores heeft gereden. Daarnaast is hij erg aardig en enorm behulpzaam. Vitalis trouwens ook en ik verbaas me er zelf over hoe je zo snel went dat alles voor je geregeld wordt. Ik zie thuis dus wel een persoonlijke assistent zitten. Ha, ha!

Vanmorgen bijvoorbeeld kwamen we in de haven aan en Jos & ik liepen de steiger alvast af om te kijken welke boot voor ons was. Kwamen na een tijdje Rob & Elly bepakt en gezakt met hun spullen en die van ons achter ons aan. Elly had al gezegd of die uit Aerdenhout soms dachten dat de tassen vanzelf kwamen. Ja, dat dachten wij dus! Wij waren helemaal in de veronderstelling dat onze bagage achter ons aan werd gebracht. Ja, door Elly & Rob dus!

Het was een houten boot en het voordek was voor ons. De bemanning kwam daar niet, die bleef op het achterdek. Het was een ongelofelijk vriendelijke bemanning, dat geen Engels sprak en daarom ging Vitalis mee.
Benedendeks waren slaapplaatsen, maar daar heeft alleen Rob geslapen. Elly, Jos & ik hebben op het dek geslapen. Wij hadden niet zo'n zin om beneden te slapen.

Vitalis had ons verteld dat het wat het eten betreft op de boot "the best" was en dat kunnen we alleen maar beamen. Wat die kok op 2 kookpitten kan klaar maken. Verrukkelijk! Altijd witte rijst natuurlijk en bamie of mihoen met 2 vis- en/of garnaal- of inktvisgerechten en nog 2 groentegerechten. El en ik zijn niet zo dol op inktvis, maar van deze bleef je eten.
Gelukkig waren Jos & ik inmiddels hersteld van onze buikproblemen (ja, ook Jos!), zodat we heerlijk hebben mee kunnen smullen.

De eerste dag op de boot was enigszins afzien. In het hierop volgend verslag vertel ik dat we tijdens de eerste trekking op Rinca een enorm tropische regenbui kregen. Toen we op de boot terugkwamen, hadden ze rondom het voordek zeilen opgetrokken om ons tegen de regen te beschermen. Het was dus behoorlijk ruw weer, maar gelukkig is niemand van ons zeeziek geworden.
Gelukkig was er de 2e dag volop zon.

Het was een geweldige ervaring, die we niet hadden willen missen, maar toen we na 2 nachten van boord gingen, waren we toch wel stiekem blij dat we weer naar een hotel konden met een warme douche. Na die dagen voelde alles plakkerig en klam aan.