Van Amed naar Lovina Beach

We wisselen nu reisdagen, waarop we allerlei bezienswaardigheden bekijken, af met rustdagen en dat bevalt ons erg goed, vooral als we in een goed hotel zitten en tot nog toe bevallen ons de hotels op Bali uitstekend.

In Amed zaten we in het Puri Wirata Beach hotel. Het was een prima hotel, echter heel typisch voor Bali, vond ik. Kwa inrichting van het complex had het ook in Spanje of Italië kunnen staan.
Elly en Jos hebben weer gesnorkeld, terwijl Rob en ik aan het lezen waren.

Onderweg zijn we gestopt bij een kruidentuin. Was heel leerzaam en interessant. Daarna kregen we een proeverij van diverse koffie- en theesoorten, die ze daar maakten, waaronder ook de beroemde kopi (= koffie) luwak. Kopi luwak wordt gemaakt van koffiebonen, die de Luwak (een soort civetkat) opeet en weer uitpoept. Het is ontzettend duur en het schijnt het summum van koffie te zijn. Ik wilde de koffie echter niet proeven, omdat natuurlijk de mens weer probeert de zaak te exploiteren. Ze vangen die civetkatten en zetten ze in veel te kleine kooien.

Bali is vergeven van de tempels, je hebt huistempels, familietempels, koningstempels en tempels voor diverse beroepsgroepen, bijv. vissers, boeren, etc. Vandaag zijn we naar 2 geweest, de moedertempel en een tempel voor de boeren.

Puri Besakih ligt op de helling van de Gunung Agung, een vulkaan, die de Balinezen als zetel van de goden en als symbolisch middelpunt van het universum beschouwen. Deze grote tempel is het heiligste van alle Balinese sacrale complexen. Als "moedertempel" is dit het centrum van het religieuze leven op Bali en wordt zij door alle aanhangers van de hindoe-dharma-religie vereerd (uit het ANWB-gidsje).

Wayan vertelde dat zijn buurvrouw de afgelopen nacht was bevallen en in dit kader vertelde hij dat de placenta als jonger broertje of zusje van de baby wordt beschouwd. De placenta dient dan ook bij het huis begraven te worden. Rechts van de trap als het een jongetje is en links dat van een meisje. Dit om de balans te waarborgen, Ying en Yang.

De lunch hebben we in een afschuwelijk restaurant gebruikt. Het restaurant stikte namelijk van de vliegen, we waren er gewoon vies van. Achteraf begrijpen we niet dat we niet weggegaan zijn.

Om een uur of 5 kwamen we bij de Pura Beji-tempel (die gewijd is aan de rijstgodin Dewi Sri) aan. Veel versieringen met slangen, die symbool staan voor de aarde en vruchtbaarheid. Het is een tempel voor de boeren.
Wij waren er helemaal alleen en er heerste een heel serene sfeer. Heel aangenaam. Aan die sfeer droeg bij dat er een vrouw was die op verschillende plaatsen offers bracht. Je ziet dat natuurlijk vaker op Bali, maar het was heel bijzonder om hier getuige van te zijn.