Van Lovina Beach naar Pemuteran

Na ons vertrek uit Lovina Beach gingen we als eerste naar de Air Terjun Gitgit-waterval, een 40 meter hoge waterval. Zoals vaker op Indonesië loop je naar een bezienswaardigheid door een haag van winkeltjes. Wij vragen ons vaak af of ze ooit wel eens wat verkopen, aangezien ze allemaal hetzelfde verkopen.

Daarna hebben we de zgn. Floating Temple (Pura Ulun Danu Batur)(hij drijft niet echt, maar is gebouwd in het water) bezichtigd en dat bleek tot onze verbazing in hetzelfde meer te liggen waar we in 2006 met Sanne & Gijs ook waren geweest, maar dan aan de andere kant van het meer. Gijs heeft daar toen nog een jetski gehuurd. Elly vertelde nu dat zij graag naar deze tempel had willen gaan, maar dat niemand daar zin in had gehad. Wij konden ons daar niets meer van herinneren!

De tempel was trouwens echt de moeite waard, heel mooi. Toen we weggingen, zagen we dat we geluk hadden gehad. Er stopten net een paar grote bussen en die waren we dus voor geweest.

Het is nu laagseizoen op Bali. Hoogseizoen is in juni, juli en augustus.
Voor wat betreft het fruit is het nu de tijd van de mangistan, papaya, rambutan en durian. Helaas niet van mango en ananas. Wij vinden mangistan heel erg lekker. Met papaya moet je boffen, soms is het lekker, maar vaak is ie niet rijp en heeft dan een wat laffige smaak.

Ik vroeg aan Wayan of er veel gestolen werd op Bali en hij vertelde dat hun geloof stelen verbiedt (waar heb ik dat meer gehoord!). Als er gezien wordt dat iemand zich schuldig maakt aan stelen of beroven, komt het voor dat de omstanders zich massaal op de dief storten en hem zodanig molesteren dat hij vaak het leven erbij laat. Wij werden daar een beetje stil van. Dat is wel heel erg rigoureus!

Onderweg zijn we nog gestopt voor het uitzicht op de tweeling-meren (Buyan en Tamblingan), maar we hadden net tijd genoeg om een foto te maken, want toen begon het toch te stortregenen. Deze vakantie hebben we dat vaker, dat het later in de middag gaat regenen.